سلام لطفا اگه انشا درباره پاییز هرکی میتونه بگه از گوگل نباشه معرکه میزنم انشایی ک خودتون نوشته باشید

باز هوا دلگیر است حتی میتوان گفت دلگیرتر از روزهای قبل شاید هم بتوانم بگویم دلگیرترین روزیست که تا به امروز دیده.ام نمی دانم چرا اما در این هوای دلگیر دلم سکوت میخواهد دلم می خواهد حداقل کسی چیزی نگوید و بگذارد در باتلاق این سکوت خود را غرق کنم. می کنم، پرده ی نازک را کنار میزنم و به حیاط نگاه درختان دیگر برگ !ندارند آنها نمی توانند با ساز باغ برقصند. درختان آن قدری که در فصل بهار زیبا هستند، در فصل پاییز نیستند شاخههای کوچک و بزرگشان میزبان لانه های پرندههای کوچک نیستند! شاخه ها شاید غمگین باشند. کسی چه می داند؟! آن ها که چیزی نمی گویند. نگاه درمانده ام را از شاخه ها می گیرم، به کف حیاط نگاهی می اندازم اصلا چیزی از او معلوم است؟ نه، کف حیاط پر از برگ است. برگها همه جا را احاطه کرده اند؛ سرتاسر حیاط لباسی از برگهای رنگی به تن دارد. لباسی که هر چند زیباست ولی نگاه کردن به او باعث میشود ساعت ها در لاک خود فرو بروی و به این فکر کنی که چرا طراح یک لباس آن را این قدر دلگیر به نقش کشیده است. خود را کجا می یابم؟! چرا پا برهنه ام؟ چرا موهایم این طور آشفته هستند؟ به اطرافم نگاه می کنم، بعد نگاهی به بالا می اندازم خود را میان زمینی پر از نارنجی و زرد با آسمانی آماده ی باریدن می.یابم کمی راه می روم، خش خش برگها روحم را به بازی می گیرد، مرا تشویق می کند راه بروم و قدم بزنم آن قدری که پاهایم به کزکز بیفتد. نمیدانم چند قدم رفته ام، می نشینم، نفس عمیقی میکشم و هوای خنک را به روحم هدیه کنم. برگ زرد رنگ پاییزی توجهم را جلب می کند! دست سردم را برای برداشتن آن جلو میکشم. این برگ خیلی زرد است انگار که با من از دردهایش می گوید. او می گوید که گرمای تابستان برایش عادت بود، سرمای پاییزی برایش به اتفاق بزرگ است او بسیار شکسته است که این طور نقاب زرد را به روی خود گرفته است. به آسمان چشم میدوزم جالب است سردی و گرمی برگی را این طور بی تاب کرده است پس چه انتظاری از قلب یک انسان می رود؟

سلام اگه خوشتون اومد معرکه بدین 🙏